O Ceo dos Afogados
Posted by admin - 02/10/07 at 10:10 a.m.
Comentarios anteriores:
| 1 |
É imposible sentirse indiferente con este libro cando o mundo soe “doer” tanto. A cada párrafo, hai algunha frase, algunha idea que invita á reflexión case sen querer.
E un libro plagado de emocións, de paixón e intensidade da primeira á última páxina.
¡¡¡Fermosísimo!!! |
|
|
Opinou Ana (06-11-2007 15:39) |
|
|
| 2 |
¡Moitísimas grazas Ana! Alégrasme o día. |
|
|
Opinou náufrago (06-11-2007 16:51) |
|
|
| 3 |
Intrigante dende o comenzo. Xeniais os persoaxes, o pai e Jonathan, que desperta a tenrura e condúcenos pola acción do argumento. A patoloxía mental do matemático está moi ben, xunto coa dualidade da súa mente, discernir a realidade do que pode non ser. Coido que é un canto prezoso polo planeta.
Este libro mercouno o meu fillo; sabía que gostaríame tamén a mín. Grazas por facer que o compartíramos!! |
|
|
Opinou María Jesús Romero (18-02-2008 15:39) |
|
|
| 4 |
Gústame iso de que o lérades os dous. Grazas. |
|
|
Opinou náufrago (19-02-2008 08:42) |
|
|
| 5 |
naufrago é o autor?
eu lein ese libro no colexio e puxenlle un 8 sobre 10
esta moi ben, e é moi intrigante dende o comezo, solo que no queda todo moi claro ao final. pero é u bo libro |
|
|
Opinou lucia (27-11-2008 22:03) |
|
|
| 6 |
Grazas, Lucía, pola túa nota. |
|
|
Opinou náufrago (27-11-2008 22:06) |
|
This entry was posted on Martes, Outubro 2nd, 2007 at|This entry was posted on the_time at the_time 10:39 a.m. and is filed under Xeral.
The entry is tagged under You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.
